Neden Yılbaşı Kutlaması Yapmıyoruz?

الأصل في الأعياد على اختلاف مسمياتها أنها من شعائر الاديان.
Bayramlarda asıl olan şey dini şiarlardan (merasimlerden) olmasıdır. (Noel bayramı- nevruz günü vs gibi) isimleri farklı olsa bile durum aynıdır.
فهي سمة من السمات التي تتميز بها كل ملة واتباعها عن غيرهم.
Dolayısıyla bu bayramlar ve günler, o milletlerin ve topluluklarının diğer milletlerden ayrıştığı tipik özelliklerdendir.
وقد تواترت النصوص الشرعية بحصر أعياد المسلمين في عيدين كل عام.
Şer'î kaynaklarda Müslümanların yıl içerisindeki bayram sayısı iki adet olarak tayin edilmiştir.
هما الفطر والاضحى وعيد كل أسبوع هو يوم الجمعة. قال رسول الله صلى الله عليه وسلم : إن لكل قوم عيدا وهذا عيدنا
Bunlar Ramazan ve Kurban bayramlarıdır. Haftalık olarak ise cuma günü bayram kılınmıştır. Allah Resulü sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur: "Her topluluğun bir bayramı vardır; işte bu da bizim bayramımızdır."
وما سوى ذلك من اعياد. كالكريسماس ورأس السنة الميلادية وغيرها. فهي لأهل الكتاب
Bunun dışında olan noel ve yılbaşı gibi bayramlar kitap ehline özgü bayramlardır.
ولا يجوز للمسلم اعتبارها ولا الاحتفال بها. ولا التهنئة بها او المشاركة فيها
Müslüman bir kimsenin bunları itibara alması ve kutlaması caiz değildir. Dolayısıyla onları tebrik etmek ve onlarla bu bayramlarda beraber bulunmak olacak şey değildir.
. ويدخل في ذلك اهداؤهم ما هو من لوازمها. او بيعهم هذه المستلزمات من انوار واشجار. ومأكولات معينة.
Onlara hediye vermek veyahut o kutlamalar için ışıklandırma ve çam ağacı gibi parti malzemelerini veya o kutlamalara özel yiyecekleri satmak da bu yasağa dahildir.

فإن هذا منهي عنه لسببين.
Bunların yasak olması iki sebepten ötürüdür:

الأول ان في ذلك تشبها بهم. واقرارا لهم على كفرهم. وقد حرم الاسلام التشبه بالكافرين فيما هو من خصائصهم.
Birincisi: Onlara benzemek ve küfür durumlarını onaylamak gibi mahzurlar bulunmaktadır. İslam ise bize, kafirlere onlara özgü olan şeylerde benzemeyi yasaklamıştır.الثاني ان في هذه الاعياد ابتداعا واحداثا في دين الله تعالى.
İkincisi: Bu bayramlara iştirak etmek dinde bidat ve yenilik çıkarmaktır.

قال ابن القيم رحمه الله واما التهنئة بشعائر الكفر المختصة به فحرام بالاتفاق.
İbnu'l Kayyim rahimullah şöyle söylemiştir: "Kafirlerin onlara özgü bayramlarını kutlamak müslüman alimlerin söz birliği ile haramdır."
لان يهنئهم باعيادهم. فيقول عيد مبارك عليك. او تهنأ بهذا العيد او نحوه. فهذا إن سَلم قائله من الكفر فهو من المحرمات.
Onları bayramlarından dolayı tebrik etmek; örneğin bayramınız kutlu olsun vs şeklinde olan tebrikler eğer sahibi dinden çıkmaktan selamette kılsa dahi en kötü azından harama düşürür.

ولا يعني هذا اساءة المعاملة. ولا الاعتداء.
Ancak bu tutum onlarla kötü bir muamele veya düşmanlık gerekliliği anlamına gelmez.

فإن رفض المشاركة ليس اعتداء وانما هو تميز المسلم واستقلاله في معتقداته وشعائره عن غيره.
Zira bayramlarında onlarla beraber bulunmamak onlara düşmanlık sayılmaz. Ancak buradaki kasıt Müslümanın onlardan ayrışması ve inanç esaslarında ve dini merasimlerinde onlara benzemekten imtina etmesidir.
ولهذا جاز قبول الهدية منهم.
ولا يعد ذلك مشاركة ولا اقرارا للاحتفال.
Bundan dolayı onlardan hediye kabul etmek caizdir. Ancak bu durum onların bayramlarına katılmak veya kutlamalarını tasdik etmek anlamına gelmez.

بل تؤخذ على سبيل البر وقصد التأليف والدعوة الى الاسلام.
Bu (hikmetli davranış) iyilik, kalpleri ısındırmak ve Allah'a davet kastıyla edinilen bir tutum sayılır.
مالم يكن مما ذبحوه لأجل العيد.
Ancak kafirlerin bayramları münasebetiyle kesilen kurbanlar kabul edilmez.
قال شيخ الاسلام ابن تيمية رحمه الله واما قبول الهدية منهم يوم عيدهم. فقد قدمنا عن علي ابن ابي طالب رضي الله عنه انه أُتي بهدية النيروز فقبلها.
Şeyhülislam ibn Teymiyye şöyle der: "Ancak onlardan hediye kabul etmeye gelince bununla ilgili Ali radıyallahu anh'ın nevruz bayramı münasebetiyle kendisine verilen bir hediyeyi kabul ettiği rivayet vardır."
وعن ابي برزة انه كان له سكان مجوس فكانوا يهدون له في النيروز والمهرجان. فكان يقول لاهله ما كان من فاكهة فكلوه. وما كان من غير ذلك فردوه.

Ebu Berze radıyallahu anhu'nun rivayet ettiğine göre kendisinin etrafında mecusilerden bazı yöre halkı kimseler vardı. Kendisine nevruz bayramında veyahut mehrecan gibi belirli festivaller sırasında hediyeler verirlerdi. Ailesine şöyle derdi: "Gelen hediyeler arasındaki meyveleri yiyiniz, fakat bunun dışındaki hediyeleri kabul etmeyiniz.”