دلائل النبوة كمبودية
តស្តុតាងនៃណាប៊ី សញ្ញារបស់ណាប៊ី
យ៉ះយ៉ាកូនប្រុស អឹកសាំ បាននិយាយថា៖ សម្រាប់ម៉ាក់មូន ជា ប្រមុខនៃប្រជាជាតិឥស្លាម នៅពេលនោះ មានប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាមួយ ដែលមានន័យថា វេទិកា ការជជែកដេញដោល ហើយនៅពេលនោះ បុរសជនជាតិយ៉ាហ៊ូទីម្នាក់ ដែលមានរូបរាងស្អាត និងស្លៀកពាក់ល្អ បានចូលរួមក្នុងការជជែកដេញដោលក្នុងហ្វូងមនុស្ស។
គាត់បាននិយាយថា៖ គាត់បាននិយាយដោយប្រយោគល្អ។
គាត់ (យ៉ះយ៉ា) បាននិយាយថា៖ នៅពេលដែលក្រុមប្រឹក្សាចប់ អាល់ម៉ាក់មូនបានហៅបុរសមក ហើយនិយាយទៅកាន់គាត់ថាៈ តើអ្នកជាជនជាតិអ៊ីស្រាអែលមែនទេ? - មានន័យថា ជនជាតិយ៉ាហ៊ូទី -
បុរសនោះឆ្លើយថា៖ បាទ។
ម៉ាក់មូនបាននិយាយទៅកាន់បុរសនោះថា៖ ចូរទទួលយកសាសនាអ៊ីស្លាមចុះយើងនឹងអោយគ្រប់យ៉ាងដល់អ្នក។ម៉ាក់មូនសន្យាថាគាត់នឹងល្អប្រសិនបើគាត់ទទួលយកសាសនាអ៊ីស្លាម។
ជនជាតិយ៉ាហ៊ូទីបានឆ្លើយយ៉ាងខ្លីថា៖ ទេ សាសនារបស់ខ្ញុំ និងសាសនារបស់បុព្វបុរសរបស់ខ្ញុំគឺជាអ្វីដែលខ្ញុំជ្រើសរើស បន្ទាប់មកបុរសបានដើរចេញទៅបាត់។
គាត់ (យ៉ះយ៉ា) បាននិយាយថា៖ មួយឆ្នាំក្រោយមក ជនជាតិយ៉ាហ៊ូទីបានមកដល់យើងម្តងទៀតក្នុងនាមជាអ្នកអ៊ីស្លាម។
គាត់ (យ៉ាយ៉ា) បាននិយាយថា៖ គាត់និយាយពីហ៊ូកុមអ៊ីស្លាម និងហាឌីស ហើយគាត់និយាយបានល្អណាស់។នៅពេលក្រុមប្រឹក្សាត្រូវបានរំសាយគ្នា។ ពេលនោះ អាល់ម៉ាក់មូនបានហៅបុរសនោះហើយនិយាយថា៖ តើអ្នកជាជនជាតិយ៉ាហ៊ូទីដែលយើងបាននិយាយជាមួយឆ្នាំមុនមែនទេ?
បុរសនោះឆ្លើយថា បាទ។
គាត់ (ម៉ាក់មូន) បានសួរថា៖ តើអ្វីបណ្តាលឱ្យអ្នកប្តូរទៅសាសនាឥស្លាម?
បុរសនោះឆ្លើយថា ចូរស្តាប់ ហើយពោលពាក្យថា អល់ឡោះ (អល់ឡោះដ៏អស្ចារ្យ) ខ្ញុំបានចាកចេញពីក្រុមប្រឹក្សារបស់អ្នកនៅថ្ងៃនោះ។ ជាមួយនឹងគោលបំណងដើម្បីសាកល្បងភាពត្រឹមត្រូវនៃសាសនាទាំងនេះ ហើយខ្ញុំពូកែសរសេរដោយដៃ - មានន័យថាខ្ញុំសរសេរបានល្អ។ ដូច្នេះបានសរសេរ តៅរ៉ត សមត្ថភាពសរសេរដោយដៃដ៏ស្រស់ស្អាត ដូច្នេះខ្ញុំបានធ្វើ ហើយខ្ញុំបានចម្លងចំនួន 3 ច្បាប់។ ខ្ញុំបានបង្កើន និងកាត់បន្ថយខ្លឹមសារនៅទីនោះដោយចេតនាហើយខ្ញុំបញ្ជូនទៅក្នុងសាលាប្រជុំដែលជាព្រះវិហាររបស់សាសន៍យ៉ាហ៊ូទីហើយបន្ទាប់មកពួកគេបានទិញវាពីខ្ញុំ។(បទគម្ពីរដែលខ្ញុំបានចម្លង)ដោយពួកគេគ្មានបានអានឬពិនិត្យមើលពីភាពត្រឹមត្រូវឡើយ។
បន្ទាប់មក ខ្ញុំបានសរសេរ អាល់អ៊ីងយ៊ីល ហើយបានចម្លងចំនួន ៣ ច្បាប់ ខ្ញុំបានបន្ថែម និងបន្ថយនូវ ខ្លឹមសារដែលមាននៅក្នុងវាដោយចេតនា ហើយបានបង្ហាញវាដល់សាសនាចក្រនៃព្រះគ្រីស្ទ។ បន្ទាប់មកពួកគេបានទិញពីខ្ញុំ (កំណែនៃព្រះគម្ពីរដែលខ្ញុំបានចម្លង) ដោយពួកគេគ្មានបានអានឬពិនិត្យមើលពីភាពត្រឹមត្រូវឡើយ។
បន្ទាប់មកខ្ញុំបានសរសេរ គម្ពីគូរអាន ហើយបានចម្លងចំនួន 3 ច្បាប់ បន្ទាប់មកខ្ញុំបានបង្ហាញទៅកាន់អ៊ីស្លាម។ ពួកគេបាននិយាយថា៖ «យើងនឹងមិនទទួលយកទេរហូតដល់យើងបានអាននិងបានពិនិត្យវាសិន។ ដើម្បីកំណត់ថាមិនមាន ការបន្ថែម ឬការបំបាត់នូវភាពដើមរបស់វាសិន។”ដូច្នេះនៅពេលដែលពួកគេអាន និងពិនិត្យចប់ពួកគេបានដុតវាភ្លាមៗ។ ពួកគេស្ទើរតែសម្លាប់ខ្ញុំ ដូច្នេះខ្ញុំទទួលស្គាល់ភ្លាមៗថា គម្ពីរអាល់គួរអាន គឺជាសៀវភៅដែលរក្សាដោយអល់ឡោះហើយនេះជាហេតុផលដែលខ្ញុំទទួលយកសាសនាឥស្លាម។
