Tajik забо́ни тоҷикӣ́ الطاجيكية ??

Share this book                 АСОСИ ЯКУМ: БА АЛЛОҲ ИМОН ОВАРДАН АСТ ВА ЛОЗИМГИРАНДА УМУРИ ЗЕРИН АСТ:

Share this book                 ҲУКМИ ҚИРОАТИ ҚУРЪОН АЗ МУСҲАФ ДАР НАМОЗҲОИ НАФЛӢ حكم قراءة القرآن من المصحف في صلاة النفل Ҷоиз аст, ки имом дар намози таровеҳ аз мусҳаф қироъат бикунад. Зеро ин роҳ беҳтар аст, ки ҳама муқтадиҳо тамоми оятҳои Қуръонро аз имом бишнаванд. Бо ин далел аз Қуръон ва Суннат омадааст, ки далолат ба ҷоиз

Share this book                 ДАҚИҚАҲОИ ҚИМАТБАҲО Ҳасани Басрӣ раҳимаҳуллоҳ гуфт; «Эй фарзанди Одам, ҳароина ту ин рӯзҳо ҳастӣ, агар як рӯзи ту рафт, пас баъзеи он рафтааст». Ва вақти ту ҳамон умри ту аст. Албатта он сарвати ҳақиқӣ аст. Барои он ки он маҳдуд шудааст. Агар рафт, пас дигар боз намегардад. Зеро Паёмбар саллаллоҳу алайҳи ва саллам

Share this book                 ЗИЁРАТИ ҚАБРҲО Паёмбар саллаллоҳу алайҳи васаллам уммати худро васият ба зиёрати қабрҳо карданд, ки он охиратро ба ёд меорад ва он се навъ аст: 1. Зиёрати шаръӣ: Ин зиёрат барои дуои мурдагон, раҳм кардан ба онҳо ва ба ёд овардан охират аст. 2. Зиёрати бидъатӣ: Мақсади ин зиёрат ибодат бошад, ба мисли қироъати

Share this book                 ХӮРДАНИҲО ВА НӮШИДАНИҲО Асл дар хӯрданиҳо ва нӯшиданиҳо он ҳама ҳалол аст. Аллоҳ фармудааст; Эй мардум аз ончи дар рӯйи замин ҳалолу покиза аст, бихӯред». Бақара 168. Магар он чизҳое, ки ба ҳалол будани он далел омада бошад. Ба мисли худмурда, хун, гӯшти хук, хамр ва ғайраҳо. Ва инчунин тановули баъзе чизҳое, ки

Share this book                 АМР БА МАЪРУФ ВА НАҲЙ АЗ МУНКАР Оё падару модар ва бародар ва хешу табори худро амр ба маъруф ва наҳй аз мункар бикунем? Дар шариъат машруъ он аст, ки амр ба маъруф ва наҳй аз мункар ва даъват бояд аввал аз хешу табор ва ҳамнишинон сар шавад. Аллоҳ таъоло ба Паёмбар ﷺ

Share this book                 Роҳ ба сӯйи Фирдавсул аъло Албатта ҳамаи шумо мехоҳед, ки аз аҳли Фирдавсул аъло бошед. Пас бароятон ҳафт сифати онҳоро зикр мекунам: 1. Имон овардан ба Аллоҳ ва ба Расули Ӯ саллаллоҳу алайҳи ва саллам. 2. Хушӯъ дар намоз: Яъне, намозро бо оромӣ ба охир расондан ва ба монанди Паёмбар саллаллоҳу алайҳи ва

Share this book                 ҚАЛБИ СОДИҚ Паёмбар саллаллоҳу алайҳи ва саллам фармуданд: «Ҳеҷ бандае нест, ки содиқона ва аз таҳи қалб гувоҳӣ диҳад, ки маъбуди барҳаққе ба ҷуз Аллоҳ вуҷуд надорад ва шаҳодат диҳад, ки Муҳаммад банда ва фиристодаи Ӯст, магар ин ки Аллоҳ таъоло Ӯро бар оташи дӯзах ҳаром гардонад». Ва калимаи тавҳидро инсон фақат ба

Share this book                 ҚАЛБИ ТАРСАНДА Аллоҳ таъоло фармуд: «Ҷуз ин нест, ки муъминон он касоне ҳастанд, ки чун Аллоҳро ёд карда шавад қалбашон битарсад». Анфол 2. Хавфи қалб, ки тарсу ҳайбате аст, ки наздик ба муҳаббати Аллоҳ аст. Ҳаргоҳ банда Аллоҳро ба ёд меорад ва зикр мекунад, он тарс пайдо мешавад. Ва тарс аз Аллоҳ бо

Share this book                 ҚАЛБИ ЗИНДА Аллоҳ таъоло фармуд: «Оё касе, ки мурда буд ва мо ӯро зинда сохтем ва барои ӯ нуре пайдо кардем, ки бо он дар миёни мардумон меравад, монанди касе бошад, ки сифаташ ин аст, ки дар торикиҳост ва аз он беруноянда нест? Ҳамчунин он чи кофирон мекарданд дар назараашон ороста карда шудааст».