📜 ما هو الهدف من الحياة؟ (قصة ملحد) زندمان ءِ مول مراد چے اِنت؟
زندمان ءِ مول مراد چے اِنت؟
نمنّوک(بے دینے ءِ) کسہ
منی کسہ شاهدربجاه ءِ اولی سال ءَ بندات بیت ،
(اے سالءَ)
من باز جیڑه ءِ آماچ بوتاں
منی مات ءُ پِت چہ یکے دومی ءَ جِتا بوت اَنت ، ءُ من گاڑی ءِ سر ءَ دگ ویلے ءِ آماچ بوت آں ءُ منی سنگتے هم وپات بوت.
من وتی جند ءَ را وت جُست کُت ، زندمان ءِ مول مراد چے اِنت.
من زندمان ءِ مول مراد ءِ سر ءَ شک ءُ گمان بندات کُت ،
چونکہ من دین ءَ ( پیسر) ءَ ایسائی اِتاں من (همیشی) پٹ لوٹ کُت من یک چرچ(ایسائیانی ابادت جاهے) ءَ شُتاں کہ من دیست درست زهیروک جنگ ءَ ا اَنت گوں هنچیں لبزاں کہ من هچ سرپد نہ باں.
گڑا من ءَ لهتیں سوال ءَ بے وار کتگ اَت من جُست کُت اَنت انجیل اش هچ پچ نہ کُت من ءَ پسہ بِہ ده اَنت
هرکس ءَ وتی هیال درشان کُت اَنت ، درستانی پسہ جِتا جِتا اَنت بلکیں لهتین ءِ پسہ چہ دومی ءِ ایگ ءَ چَپ اِت اَنت.
تنا کچّ ءَ هُدا ءِ بابت ءَ ایشانی هیال ءُ سسا نزور ءُ جتاجتا ءُ دلجم کنوک نہ اِت اَنت
هُدا چوں درنجگ بیت ءُ سزا ءِ آماچ کنَگ بیت پمیشا من پهم اِت کہ ایسائیت ءِ توک ءَ باز کمّی گیشی هست.
من گوں شاهدربجاه ءِ وانگ ءَ یکج ءَ پٹرول پمپے ءَ هم کار ءَ اِت اَنت.
منی یک سنگتے هندوئے اَت من جُست کُت هما پیل ءِ سُنٹ والا هُدا ءِ کسّہ چے اِنت ، آیا آیاں ایشی جاگیا شیر ءِ سرگ گچین کُت نہ کُتَگ اَت من ءَ هندومت هم دوست نہ بوت.
من گَشت ءُ دگہ دین پٹ لوٹ کُت ، اے بر ءَ منی جُست یهودیانی دین ءِ بابت ءَ اَت ، مزنیں جُست پُرسے پد ایشانی هیال ءُ سسا هدا ءِ بابت ءَ جتا جتا اِت اَنت هنچو کہ ایسائیت ءِ ابابت ءِ گڈءُ منجی اَت
همے واستہ یهودیت ءِ توک ءَ هم من آ چز ندیست کہ من لوٹ اِت.
آسر ءَ من بدمت دین ءِ توک ءَ پٹ اِت من همے گمان داشت دین همیش اِنت من همیشی گچین کناں ، وهدیکہ من جهلانکی ءَ پٹ اِت من همے مار اِت کہ اے دینے بوت نہ کنت بلکیں اے (مردمانی واستہ) زندمان ءِ گوازینگ ءِ شودار کُتگیں راهے.
یکروچے منی یک سنگتے ءَ منءَ همے دینانی بابت ءَ جُست کُت کہ من پٹ پول کُتگ اِتاں
من گُشت من ایسائیت ءُ هندومت ءِ ، یهودیت ءُ بدمت ءِ بابت ءَ پٹ اِتگ ، گُشت ئِے : اسلام ءِ بابت ءَ تو چے گش ئے ؟ من گُشت من ایشانی اسلام ءِ بابت ءَ پٹ پول نہ کناں من ءَ چونیں زورے سر ءَ کہ من ایشانی دین ءَ بُہ رواں؟
بلے لهتیں وهد ءَ من گنداں کہ مسیتے ءَ شُتاں ابید بوٹانی کشگ ءَ مُسلهاں لگت دیان اِتاں کم نہ بیت کہ من سجدگ کنوکے سر ءَ بہ لپاشاں ، پد ءَ من چار اِت واجہ بچکندان اِنت ءُ منی نیمگ ءَ آیگ ءَ اِنت ، گُشت ئِے روچ وشبات سنگت تئی چے هال اهوال اِنت ، اے وش اتک ءَ پد من واجہ ءَ را جُست بندات کُت ، منی گور ءَ هما جُست هست اِت اَنت ، کہ من پیسر ءَ جُست کتگ اِتاں ، من ءَ همے چز ءَ گیشتر هیران کُت من هرچزے جُست کُت یکدم پسہ اش دات قرآن اش پچ کتگ ات ءُ من ءَ گُشت اش براس اد ءَ بُہ وان ...
اد ءَ من ءَ هرچز ءِ پسہ دست کپت چاه ءِ هرچنکس گرانیں جُست کُت ، دو هپتگ ءِ گوزگ ءَ پد من یک مسلمانے ءَ را جُستے جُست کُت کہ چیا تو وتی جند ءِ هیال ءَ چہ درشان نہ کن ئے (پسہ نہ دئے) من ءَ گُشیت : بوت نہ کنت وهدیکہ ما کُران پاک ءِ گپ ءَ بہ جن ایں پد ءَ ما وتی جند ءِ هیال ءَ درشان بہ کن ایں همے (گپ ءَ) من ءَ باز بدل کُت.
پد ءَ من پہ لوگ ءَ یک کُران پاکے زرت ، من وانگ بندات کُت من گِنداں اے چو آدگہ (کتاب ءُ) کسهانی وانگ ءِ پیم ءَ هچ نہ اِنت بلکیں من هنچیں چزّے وانگ ءَ آں کہ من ءَ هُگم رهشونی کنگ ءَ اِنت
یک شپے من نشت ءُ راستیانی منّانکانی سر ءَ پگر کُت هنچو کہ : والجبال اوتادا (کوهاناں میہ جوڑ کنگ بوتگ) نُنُّک ءِ وتی مات ءِ لاپ ءِ توک ءَ رُدگ ءِ بابت ءَ ، من گُشت او اللہ من ءَ بُہ واه( ءُ هدایت) بِہ دئے (همے دمان ءَ)
منی هالت بدل بوت من همے مار اِت کہ اللہ ءَ من ءَ رهشونی کُت ، چیا کہ اے کائنات گوں وتی ڈولداری ءُ مزنیں سارگ ءُ سینگارگے ءَ هچ بوت نہ کنت کہ بے هُدا بہ بیت ، من اهد کُت کہ مسلمان بان ءُ دوئیں شهادتاں واناں .
وهدیکہ من ونت آں درستیں تُرس ءُ شک ءُ گمان چہ منی هوش ءَ دراتک اَنت ، من گوں وتی پِت ءَ هم سک شرّ اِتاں گڑا من اسلام ءِ راستی ءِ بابت ءَ سمجارینت کہ هرچنکس دروگ شنگ تالان بوتگ (اسلام ءِ بابت ءَ ) اسلام چہ ایشاں باز جِتا اِنت.
گڑا پمیشا چہ من ءَ کُران ئِے لوٹ اِت ، من ان شاء الله دلجماں نزّیک اِنت کہ وتی اسلام ءِ ایلان ءَ کنت.
