ما معني الصلاة ؟
МАЪНОИ НАМОЗ ЧИСТ?
Калимаи намоз дар луғат, ба маънои дуо аст. Аллоҳ мефармояд:"Ба онҳо дуо кун, ки дуои ту сабаби оромиши онҳост".Тавба-103. Калимаи намоз дар шариъат, ин ибодати Аллоҳ таъоло бо қавл ва феъли маълум ва махсус дар вақтҳои маҳдӯдшуда, ки бо такбири таҳрима оғоз шуда ва бо салом ба поён мерасад. Намоз номида шуд, зеро аксари ақвол ва афъоли он дуо аст. Намоз ба маънои Қироъат: “Бигӯ: Аллоҳро бихонед ё Раҳмонро. Ҳар кадомро бихонед, зоти покаш яке аст ва барои Ў беҳтарин номҳост. Ва намозатро бисёр баланд ё хеле оҳиста нахон ва дар миёни он ду, роҳи мӯътадиле интихоб кун". Исроъ-110. Намоз ба маънои Дин: “Гуфтанд:«Эй Шуъайб! Оё намозат дастур ба он медиҳад, ки он чиро падаронамон мепарастиданд, тарк кунем ё он чиро мехоҳем дар амволамон анҷом надиҳем?! Ту, ки марди бурдбору бофаҳме ҳастӣ!». Ҳуд-87. Намоз ба маънои мавзеъи намоз: "Ононе, ки аз хонаҳояшон ба ғайри ҳақ, балки ба сабаби он берун оварда шуданд, ки мегуфтанд:«Парвардигори мо Аллоҳ аст». Ва агар Аллоҳ баъзе мардумонро ба дасти баъзе дафъ намекард, савмааҳои(роҳибон) ва калисоҳои (насрониён) ва куништҳои (яҳудиён) ва масҷидҳои (мусулмонон), ки дар он маконҳо номи Аллоҳ бисёр ёд карда мешавад, вайрон карда мешуданд. Ва албатта Аллоҳ ба касе нусрат хоҳад дод, ки қасди нусрати дини Вай кунад. Ба дурустӣ ки Аллоҳ Тавонои Ғолиб аст". Ҳаҷ-40. Намоз ба маънои намози шаръӣ аст: "Парҳезгорон касоне ҳастанд, ки ба ғайб имон меоваранд ва намозро барпо медоранд ва аз тамоми неъматҳо ва амволе, ки ба онҳо рӯзӣ додаем, инфоқ мекунанд". Бақара-3. Намоз ба Аллоҳ ба маънои ҳамду сано аст. Намоз ба фариштагон ба маънои истиғфор аст ва намоз ба бани Одам ба маънои дуост.
اللغة الطاجيكية
Забони Тоҷикӣ