«الحسيب»
«Ал-Ҳасиб»

Ал-Ҳасиб ҷалла ҷалолуҳу. Яъне, Аллоҳ таъоло таваккулкунандагонро кофӣ аст, ба ҳоли бандагонаш Доност, амалҳои ононро ҳифз мекунад ва онҳоро ба муқтазои ҳикмат ва илмаш ҷазо медиҳад ва Ӯ мӯъминонро Кофӣ ва Басанда аст. Ал-Ҳасиб дар Қуръони Карим се маротиба омадааст. Аллоҳ таъоло фармуд: "Пас, чун ба онҳо молҳояшонро бармегардондед, бар онҳо гувоҳ гиред. Ва Аллоҳ барои ҳисоб гирифтан Басанда аст". (Сураи Нисо: 6). Ва фармудааст: “Баъд аз он ба сӯйи Аллоҳе ки мавлои барҳаққи онҳост, бозгардонида шаванд. Огоҳ бошед, ки ҳукм танҳо мар Ӯрост ва Ӯ Шитобкунандатарини Ҳисобкунандагон аст”. Сураи Анъом:62. Аллоҳ таъоло бандагонашро барои ҳосил кардани корҳои муҳими динӣ ва ҳам дастёбӣ ба фоидаҳо ва дур кардани зиёнҳои дунявӣ басанда аст. Аллоҳ таъоло ба бандаи парҳезгор ва таваккулкунанда басанда ва кифоя аст, зеро Ӯ дин ва дунёи ӯро беҳбуд мебахшад. Ал-Ҳасиб он зоте аст, ки амалҳои хуб ва бади бандагонашро сабт менамояд ва онҳоро бар асоси он муҳокама ва муҳосаба мекунад. Аллоҳ таъоло фармудааст: “Эй Паёмбар, Аллоҳ туро ва аз мусалмонҳо касоне, ки пайравони ту ҳастанд, Кифоякунанда аст”. Сураи Анфол:64. Пас ба ҳар андозае, ки банда дар зоҳир ва ботин ба Паёмбар ﷺ пайравӣ намояд ва бандагии Аллоҳро анҷом диҳад, ба ҳамон андоза мавриди ҳимоят ва кифояти Илоҳӣ қарор мегирад. Аллоҳ фармудааст: “Ва чун ба саломе таъзим карда шавед, бо беҳтар аз он таъзим кунед ё ҳамон калимаро бозгардонед. Ҳаройина, Аллоҳ бар ҳар чиз ҳисобкунанда аст”. Сураи Нисо:86. Ва фармудааст: “Рӯзи қиёмат тарозуи адлро дар миён ниҳем, пас, бар ҳеҷ кас ҳеҷ ситам карда нашавад, ва агарчи амал ҳамсанги донаи сипанд бошад, онро ҳозир кунем. Ва Мо Худ ҳисобрасиро Басандаем”. Сураи Анбиё:47.

اللغة الطاجيكية
Забони Тоҷикӣ