مِنْ أَهَمِّ الطُّرُقِ الَّتِي تُسَاعِدُ الْمُسْلِمَ عَلَى تَجَنُّبِ الزِّنَا وَالشُّذُوذِ الْجِنْسِيِّ وَالْفَوَاحِشِ فِِي الْإِسْلَامِ:

اسلام ءِ توک ءَ لهتیں هنچیں مسترین ءُ هاسیں راه ءُ در کہ مسلمان ءَ چہ زانا ءُ هم زات پرستی ءُ بدکاری ءَ چہ بچّگ ءِ رهشونی ءَ کن اَنت :

باللغة البلوشية
بلوچی زبان ءَ

هدا ءِ ترسی ، ءُ بار بار منت زاری کنَگ؛ انچوش کہ واجہ ایسپ ءَ آئی ءَ را توار کت: ( اگاں تو من ءَ چہ ایشانی پندلاں نہ پهاز اِت ، منی دل همیشانی نیمگ ءَ رهادگ بیت﴾ [یوسف: 33]. الله ءِ ناپرمانی ءَ یلا کنَگ ءُ اللہ ءِ وتی بندگ ءَ را ءِ اجر ءُ مُز ءِ دیَگ زهن ءَ ایر کنَگ ۔ پیگمبر (صلی اللہ علیہ وسلم) ءَ گوشتگ: ”تو پہ اللہ ءَ چزے یلا نہ کن ئے بید ءِ چہ ایش ءَ کہ اللہ آئی ءِ بدل ءَ پہ تو شرتریں چزے کنت۔“ ( اهمد ءَ درکتگ)۔ جنسی واهشت ءُ دپ ءِ شرمجاه ءَ گوں سیادی داروکیں ھرچ چیزے ءِ بابت ءَ گپ جنگ ءَ چہ بچّگ ءُ چہ زھرناکیں گپ ءُ بدیں کاراں پلگارگ۔ وس ءُ واک ھست گڑا آ سور ءُ سانگ ءِ زوت بہ کنت۔ اگاں چہ اے کار ءَ بے وس اِنت گڑا روچگ بہ دار اِیت، “پرچا کہ اے پہ آئی ءَ اسپرے بیت”۔ اے درشان دوئیں واجهاں (البخاری ءُ مسلم) ءَ کتگ . ورگ ءُ چرگ ءِ نوشگ ءِ کم کنگ؛ پرچا کہ اے جنسی واھشت ءَ نزور کنت۔ چماں جهل کنگ ءُ چہ ھما جاھاں کہ جنین آدم ھست اَنت دور بوگ؛ چوش کہ بازار، ءُ درملکی جنینانی گوما ایوَکی ءَ چہ رکّینگ۔ زالبولاں پرده ءِ پوشگ ءِ پرمان دیگ، ءُ گوں آھاں نرم نرم ءَ گپ نہ کنگ، یا گوں آھاں تہنا بوگ، یا گوں آھاں دست ءُ دیم کنگ، یا گوں آھاں ھوار بوگ۔
(1) (2) (3) (4) (5) (6) (7)
اسلام ءِ توک ءَ لهتیں هنچیں مسترین ءُ هاسیں راه ءُ در کہ مسلمان ءَ چہ زانا ءُ هم زات پرستی ءُ بدکاری ءَ چہ بچّگ ءِ رهشونی ءَ کن اَنت :

رجانک : زبیر واجداد بلوچ
(8) (9) (10) (11) (12) (13) (14)
سورت ءِ ایسپ ءِ کسہ ءِ وانگ ءُ آئی ءِ سرا ھیال ءُ لیکہ کنگ ءُ ھمے رنگ ءَ کران ءُ پیگمبر زندمان ءِ دگہ کسہ ءُ گوستگیں نیکینانی زندمان ءِ وانگ۔ نیکیں مردمانی ھمراھی ءِ دارگ کہ شرّی ءِ پرمان ءَ داینت ءُ ردیں چز ءَ مکن کن اَنت ءُ چہ بدیں سنگتاں ءَ رکّگ کہ بدی ءِ توار ءَ جن اَنت۔ رهبند ءَ یات دارگ چو کہ : شما هرچی کن اِت، ھمے پیم ءَ شمئے سر ءَ همے کنگ بیت۔ زنا یک وامے کہ آئی ءِ دیَگ کنگ المی بیت۔ وتی زندمان ءَ گوں ھما چز ءَ ھوار دارگ کہ ترا نپ دنت ءُ بیکاری ءَ چہ رکّینیت، پرچا کہ بیکاری کُشوکے ۔ پرچا کہ اے گوں ھما ساه ءَ کہ بدی ءِ لوٹ ءَ کنت ءُ گوں شیتان ءَ یک ایوَکی یے۔ ھما دراں چہ رکّگ کہ ھوس ءَ گیش کن اَنت ءُ هرابی ءِ راه بنت، ایشانی تها نوکیں الیکٹرانک ڈیوائسز ءُ آھانی توک ءَ ھواریں مراگش گون اَنت۔ وتی گوانکو ءُ کمپوٹراں ءَ ھما جاہ ءَ ایر کنگ کہ دگر اش بہ گند اَنت؛ پرچا کہ انسان ایوَکی ءَ نزور بیت انچوش کہ برز ءَ گشگ بوتگ۔ کنگ ءِ رسم ءَ برجاہ دارگ ، اگاں چہ آ نزور تریں کچّے ءَ ھم بہ بیت ، (هنچو کہ دل ءَ گوں رد زانَگ ) ۔ پرچا کہ اے دل ءَ زندگ کنت ءُ پہ نیکیں کار ءَ دلبڈی دنت۔